|
|
Hier is dan het familiewapen van de familie Willems.
Links de geregistreerde versie, rechts een versie zonder schildhouders en met het motto dat op de familiedag 2012 met een heel kleine meerderheid werd gekozen.
Aanleiding tot het ontwerpen van dit wapen was de realisering dat elke band tussen de olifant, zoals die op het torentje aan de Markt in Eindhoven stond, en de familie Willems dreigde te verdwijnen.
Immers staat de windwijzer in het model van een olifant, zoals die sedert 1897 op de Markt stond, nu in het Museum Kempenland, doch dit museum heeft zijn poorten moeten sluiten als gevolg van de bezuinigingen.
In het pand waar de Olifant gevestigd was, U weet wel, in de Vrijstraat, zit nu een modeboetiekje.
Van de grote Willems-familie woont er niemand meer in Eindhoven.
Daarom vroeg ik in 2012 de bekende heraldicus H.K. Nagtegaal om een familiewapen te ontwerpen. In Nederland staat het immers eenieder vrij een familiewapen te voeren. Het wapen is op 7 mei 2012 geregistreerd bij de Hollandse Genealogische Vereniging onder nummer 2012-0174.
De heraldische omschrijving van het wapen luidt:
In rood een gaande olifant met gewende slurf, boven vergezeld van drie hoorns, alles zilver.
Helmteken: in rood een gaande mercuriusstaf voor een zilveren vlucht.
Helmkleden: rood, gevoerd van zilver.
Schildhouders: twee zilveren pegasusfiguren met zwarte hoeven, het geheel geplaatst op een groene arabesk met zilveren ring.
De olifant refereert, uiteraard, aan de olifant op het torentje aan de markt, naamgevend voor de door Johannes Hendricus Willems in 1913 opgerichte zaak, die in 1920 verhuisde naar de Vrijstraat. Die zaak werd later voortgezet door Theodorus Henricus Antonius Willems, "d´n olifant".
De drie hoorns verwijzen, evenals de kleuren rood en zilver, naar de stad Eindhoven. De schildhouders refereren aan het ex-libris van Theodorus Henricus Antonius Willems.
De mercuriusstaf en de vleugels op de helm refereren uiteraard aan Mercurius, de god van de handel (en van de dieven). Deze droeg een mercuriusstaf en een gevleugelde hoed.
Het motto is ontleend aan Dantes Inferno, vers XIX-48. Het is middeleeuws Italiaans en betekent zoveel als:
"Als je praten kunt, spreek dan (ook)"
Links de geregistreerde versie, rechts een versie zonder schildhouders en met het motto dat op de familiedag 2012 met een heel kleine meerderheid werd gekozen.
Aanleiding tot het ontwerpen van dit wapen was de realisering dat elke band tussen de olifant, zoals die op het torentje aan de Markt in Eindhoven stond, en de familie Willems dreigde te verdwijnen.
Immers staat de windwijzer in het model van een olifant, zoals die sedert 1897 op de Markt stond, nu in het Museum Kempenland, doch dit museum heeft zijn poorten moeten sluiten als gevolg van de bezuinigingen.
In het pand waar de Olifant gevestigd was, U weet wel, in de Vrijstraat, zit nu een modeboetiekje.
Van de grote Willems-familie woont er niemand meer in Eindhoven.
Daarom vroeg ik in 2012 de bekende heraldicus H.K. Nagtegaal om een familiewapen te ontwerpen. In Nederland staat het immers eenieder vrij een familiewapen te voeren. Het wapen is op 7 mei 2012 geregistreerd bij de Hollandse Genealogische Vereniging onder nummer 2012-0174.
De heraldische omschrijving van het wapen luidt:
In rood een gaande olifant met gewende slurf, boven vergezeld van drie hoorns, alles zilver.
Helmteken: in rood een gaande mercuriusstaf voor een zilveren vlucht.
Helmkleden: rood, gevoerd van zilver.
Schildhouders: twee zilveren pegasusfiguren met zwarte hoeven, het geheel geplaatst op een groene arabesk met zilveren ring.
De olifant refereert, uiteraard, aan de olifant op het torentje aan de markt, naamgevend voor de door Johannes Hendricus Willems in 1913 opgerichte zaak, die in 1920 verhuisde naar de Vrijstraat. Die zaak werd later voortgezet door Theodorus Henricus Antonius Willems, "d´n olifant".
De drie hoorns verwijzen, evenals de kleuren rood en zilver, naar de stad Eindhoven. De schildhouders refereren aan het ex-libris van Theodorus Henricus Antonius Willems.
De mercuriusstaf en de vleugels op de helm refereren uiteraard aan Mercurius, de god van de handel (en van de dieven). Deze droeg een mercuriusstaf en een gevleugelde hoed.
Het motto is ontleend aan Dantes Inferno, vers XIX-48. Het is middeleeuws Italiaans en betekent zoveel als:
"Als je praten kunt, spreek dan (ook)"
